hwerfan
Old English
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxwer.fɑn/, [ˈʍerˠ.vɑn]
Verb
hwerfan (Anglian)
- alternative form of hwierfan
Conjugation
Conjugation of hwerfan (weak, class 1)
| infinitive | hwerfan | hwerfenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | hwerfe | hwerfde |
| second person singular | hwerfest, hwerfst | hwerfdest |
| third person singular | hwerfeþ, hwerfþ | hwerfde |
| plural | hwerfaþ | hwerfdon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | hwerfe | hwerfde |
| plural | hwerfen | hwerfden |
| imperative | ||
| singular | hwerf | |
| plural | hwerfaþ | |
| participle | present | past |
| hwerfende | (ġe)hwerfed | |
Derived terms
- āhwerfan
- behwerfan
- edhwerfan
- efthwerfan
- forhwerfan
- ġehwerfan
- hāmhwerfan
- onġeanhwerfan
- onhwerfan
- tōhwerfan
- ymbhwerfan
References
- John R. Clark Hall (1916) “hwerfan”, in A Concise Anglo-Saxon Dictionary[1], 2nd edition, New York: Macmillan
- Old English to Modern English Translator