iæta

See also: Iaeta

Old Swedish

Etymology

From Old Norse jata, from Proto-Germanic *etǭ.

Noun

iæta f

  1. manger

Declension

Declension of iæta (on-stem)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative iæta iætan iætu(r), -o(r) iætuna(r), -ona(r)
accusative iætu, -o iætuna, -ona iætu(r), -o(r) iætuna(r), -ona(r)
dative iætu, -o iætunni, -onne iætum, -om iætumin, -omen
genitive iætu, -o iætunna(r), -onna(r) iæta iætanna