iæta
See also: Iaeta
Old Swedish
Etymology
From Old Norse jata, from Proto-Germanic *etǭ.
Noun
iæta f
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | iæta | iætan | iætu(r), -o(r) | iætuna(r), -ona(r) |
| accusative | iætu, -o | iætuna, -ona | iætu(r), -o(r) | iætuna(r), -ona(r) |
| dative | iætu, -o | iætunni, -onne | iætum, -om | iætumin, -omen |
| genitive | iætu, -o | iætunna(r), -onna(r) | iæta | iætanna |