Turkish
Etymology
From işgal (“occupation”) + -ci.
Pronunciation
Noun
işgalci (definite accusative işgalciyi, plural işgalciler)
- occupier
Declension
Declension of işgalci
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
işgalci
|
işgalciler
|
| definite accusative
|
işgalciyi
|
işgalcileri
|
| dative
|
işgalciye
|
işgalcilere
|
| locative
|
işgalcide
|
işgalcilerde
|
| ablative
|
işgalciden
|
işgalcilerden
|
| genitive
|
işgalcinin
|
işgalcilerin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
işgalciyim
|
işgalcilerim
|
| 2nd singular
|
işgalcisin
|
işgalcilersin
|
| 3rd singular
|
işgalci işgalcidir
|
işgalciler işgalcilerdir
|
| 1st plural
|
işgalciyiz
|
işgalcileriz
|
| 2nd plural
|
işgalcisiniz
|
işgalcilersiniz
|
| 3rd plural
|
işgalciler
|
işgalcilerdir
|
|