išlaižyti

Lithuanian

Etymology

iš- +‎ laižyti

Pronunciation

  • IPA(key): [ɪʃlɐjˈʒiːtɪ]

Verb

išlaižýti (third-person present tense išlai̇̃žo, third-person past tense išlai̇̃žė)

  1. to lick clean
  2. to lick up
  3. (vulgar) to eat out

Conjugation

Conjugation of išlaižyti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present išlaižau išlaižai išlaižo išlaižome,
išlaižom
išlaižote,
išlaižot
išlaižo
past išlaižiau išlaižei išlaižė išlaižėme,
išlaižėm
išlaižėte,
išlaižėt
išlaižė
past frequentative išlaižydavau išlaižydavai išlaižydavo išlaižydavome,
išlaižydavom
išlaižydavote,
išlaižydavot
išlaižydavo
future išlaižysiu išlaižysi išlaižys išlaižysime,
išlaižysim
išlaižysite,
išlaižysit
išlaižys
subjunctive išlaižyčiau išlaižytum,
išlaižytumei
išlaižytų išlaižytumėme,
išlaižytumėm,
išlaižytume
išlaižytumėte,
išlaižytumėt
išlaižytų
imperative išlaižyk,
išlaižyki
teišlaižo,
teišlaižai
išlaižykime,
išlaižykim
išlaižykite,
išlaižykit
teišlaižo,
teišlaižai
Participles of išlaižyti
adjectival (dalyviai)
active passive
present išlaižąs, išlaižantis išlaižomas
past išlaižęs išlaižytas
past frequentative išlaižydavęs
future išlaižysiąs, išlaižysiantis išlaižysimas
participle of necessity išlaižytinas
adverbial
special pusdalyvis išlaižydamas
half-participle present išlaižant
past išlaižius
past frequentative išlaižydavus
future išlaižysiant
manner of action būdinys išlaižyte, išlaižytinai

Derived terms

  • išsilaižyti