ișlic
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish باشلق (başlık).
Noun
ișlic n (plural ișlice)
- a Turkish hat
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ișlic | ișlicul | ișlice | ișlicele | |
| genitive-dative | ișlic | ișlicului | ișlice | ișlicelor | |
| vocative | ișlicule | ișlicelor | |||