iabangiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish یابانجی (yabancı).
Noun
iabangiu m (plural iabangii)
- (obsolete) foreigner
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | iabangiu | iabangiuul | iabangii | iabangiii | |
| genitive-dative | iabangiu | iabangiuului | iabangii | iabangiilor | |
| vocative | iabangiuule | iabangiilor | |||
References
- iabangiu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN