iaculandus
Latin
Etymology
Future passive participle of iaculor
Participle
iaculandus (feminine iaculanda, neuter iaculandum); first/second-declension participle
- which is to be hurled
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iaculandus | iaculanda | iaculandum | iaculandī | iaculandae | iaculanda | |
| genitive | iaculandī | iaculandae | iaculandī | iaculandōrum | iaculandārum | iaculandōrum | |
| dative | iaculandō | iaculandae | iaculandō | iaculandīs | |||
| accusative | iaculandum | iaculandam | iaculandum | iaculandōs | iaculandās | iaculanda | |
| ablative | iaculandō | iaculandā | iaculandō | iaculandīs | |||
| vocative | iaculande | iaculanda | iaculandum | iaculandī | iaculandae | iaculanda | |