ibovnic
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic любовьникъ (ljubovĭnikŭ), from Proto-Slavic *ľubovьnikъ, from *ľubỳ.
Noun
ibovnic m (plural ibovnici)
- (familiar) lover
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ibovnic | ibovnicul | ibovnici | ibovnicii | |
| genitive-dative | ibovnic | ibovnicului | ibovnici | ibovnicilor | |
| vocative | ibovnicule | ibovnicilor | |||