ibovnic
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic любовьникъ (ljubovĭnikŭ), from Proto-Slavic *ľubovьnikъ, from *ľubỳ.
Noun
ibovnic m (plural ibovnici)
- (familiar) lover
Declension
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | ||
nominative-accusative | ibovnic | ibovnicul | ibovnici | ibovnicii | |
genitive-dative | ibovnic | ibovnicului | ibovnici | ibovnicilor | |
vocative | ibovnicule | ibovnicilor |