ibrikeik
Hungarian
Etymology
ibrik + -eik (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈibrikɛjik]
- Hyphenation: ib‧ri‧ke‧ik
Noun
ibrikeik
- third-person plural multiple-possession possessive of ibrik
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | ibrikeik |
| accusative | — | ibrikeiket |
| dative | — | ibrikeiknek |
| instrumental | — | ibrikeikkel |
| causal-final | — | ibrikeikért |
| translative | — | ibrikeikké |
| terminative | — | ibrikeikig |
| essive-formal | — | ibrikeikként |
| essive-modal | — | ibrikeikül |
| inessive | — | ibrikeikben |
| superessive | — | ibrikeiken |
| adessive | — | ibrikeiknél |
| illative | — | ibrikeikbe |
| sublative | — | ibrikeikre |
| allative | — | ibrikeikhez |
| elative | — | ibrikeikből |
| delative | — | ibrikeikről |
| ablative | — | ibrikeiktől |
| non-attributive possessive – singular |
— | ibrikeiké |
| non-attributive possessive – plural |
— | ibrikeikéi |