iconicus
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek εἰκονικός (eikonikós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [iːˈkɔ.nɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iˈkɔː.ni.kus]
Adjective
īconicus (feminine īconica, neuter īconicum); first/second-declension adjective (Late Latin)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īconicus | īconica | īconicum | īconicī | īconicae | īconica | |
| genitive | īconicī | īconicae | īconicī | īconicōrum | īconicārum | īconicōrum | |
| dative | īconicō | īconicae | īconicō | īconicīs | |||
| accusative | īconicum | īconicam | īconicum | īconicōs | īconicās | īconica | |
| ablative | īconicō | īconicā | īconicō | īconicīs | |||
| vocative | īconice | īconica | īconicum | īconicī | īconicae | īconica | |
Descendants
References
- iconicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- iconicus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “iconicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press