időrend
Hungarian
Etymology
idő (“time”) + rend (“order”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈidøːrɛnd]
- Hyphenation: idő‧rend
- Rhymes: -ɛnd
Noun
időrend (plural időrendek)
- chronology, chronological order (an arrangement of events into chronological order)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | időrend | időrendek |
| accusative | időrendet | időrendeket |
| dative | időrendnek | időrendeknek |
| instrumental | időrenddel | időrendekkel |
| causal-final | időrendért | időrendekért |
| translative | időrenddé | időrendekké |
| terminative | időrendig | időrendekig |
| essive-formal | időrendként | időrendekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | időrendben | időrendekben |
| superessive | időrenden | időrendeken |
| adessive | időrendnél | időrendeknél |
| illative | időrendbe | időrendekbe |
| sublative | időrendre | időrendekre |
| allative | időrendhez | időrendekhez |
| elative | időrendből | időrendekből |
| delative | időrendről | időrendekről |
| ablative | időrendtől | időrendektől |
| non-attributive possessive – singular |
időrendé | időrendeké |
| non-attributive possessive – plural |
időrendéi | időrendekéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | időrendem | időrendjeim |
| 2nd person sing. | időrended | időrendjeid |
| 3rd person sing. | időrendje | időrendjei |
| 1st person plural | időrendünk | időrendjeink |
| 2nd person plural | időrendetek | időrendjeitek |
| 3rd person plural | időrendjük | időrendjeik |
Derived terms
Further reading
- időrend in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.