időtartam
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈidøːtɒrtɒm]
- Hyphenation: idő‧tar‧tam
Noun
időtartam (plural időtartamok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | időtartam | időtartamok |
| accusative | időtartamot | időtartamokat |
| dative | időtartamnak | időtartamoknak |
| instrumental | időtartammal | időtartamokkal |
| causal-final | időtartamért | időtartamokért |
| translative | időtartammá | időtartamokká |
| terminative | időtartamig | időtartamokig |
| essive-formal | időtartamként | időtartamokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | időtartamban | időtartamokban |
| superessive | időtartamon | időtartamokon |
| adessive | időtartamnál | időtartamoknál |
| illative | időtartamba | időtartamokba |
| sublative | időtartamra | időtartamokra |
| allative | időtartamhoz | időtartamokhoz |
| elative | időtartamból | időtartamokból |
| delative | időtartamról | időtartamokról |
| ablative | időtartamtól | időtartamoktól |
| non-attributive possessive – singular |
időtartamé | időtartamoké |
| non-attributive possessive – plural |
időtartaméi | időtartamokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | időtartamom | időtartamaim |
| 2nd person sing. | időtartamod | időtartamaid |
| 3rd person sing. | időtartama | időtartamai |
| 1st person plural | időtartamunk | időtartamaink |
| 2nd person plural | időtartamotok | időtartamaitok |
| 3rd person plural | időtartamuk | időtartamaik |
Further reading
- időtartam in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.