időzítő
Hungarian
Etymology
From időzít (“to time”) + -ő (present-participle suffix), from időz + -ít (causative verb-forming suffix), from idő (“time”) + -z (verb-forming suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈidøːziːtøː]
- Hyphenation: idő‧zí‧tő
- Rhymes: -tøː
Participle
időzítő
- present participle of időzít
Noun
időzítő (plural időzítők)
- timer (a device used to measure amounts of time)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | időzítő | időzítők |
| accusative | időzítőt | időzítőket |
| dative | időzítőnek | időzítőknek |
| instrumental | időzítővel | időzítőkkel |
| causal-final | időzítőért | időzítőkért |
| translative | időzítővé | időzítőkké |
| terminative | időzítőig | időzítőkig |
| essive-formal | időzítőként | időzítőkként |
| essive-modal | időzítőül | — |
| inessive | időzítőben | időzítőkben |
| superessive | időzítőn | időzítőkön |
| adessive | időzítőnél | időzítőknél |
| illative | időzítőbe | időzítőkbe |
| sublative | időzítőre | időzítőkre |
| allative | időzítőhöz | időzítőkhöz |
| elative | időzítőből | időzítőkből |
| delative | időzítőről | időzítőkről |
| ablative | időzítőtől | időzítőktől |
| non-attributive possessive – singular |
időzítőé | időzítőké |
| non-attributive possessive – plural |
időzítőéi | időzítőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | időzítőm | időzítőim |
| 2nd person sing. | időzítőd | időzítőid |
| 3rd person sing. | időzítője | időzítői |
| 1st person plural | időzítőnk | időzítőink |
| 2nd person plural | időzítőtök | időzítőitek |
| 3rd person plural | időzítőjük | időzítőik |