identitet
Danish
Etymology
From Medieval Latin identitas.
Noun
identitet c (definite singular identiteten, indefinite plural identiteter, definite plural identiteterne)
- an identity
References
Norwegian Bokmål
Noun
identitet m (definite singular identiteten, indefinite plural identiteter, definite plural identitetene)
Norwegian Nynorsk
Noun
identitet m (definite singular identiteten, indefinite plural identitetar, definite plural identitetane)
Serbo-Croatian
Etymology
From idèntičan.
Pronunciation
- IPA(key): /identǐteːt/
- Hyphenation: i‧den‧ti‧tet
Noun
identìtēt m inan (Cyrillic spelling идентѝте̄т)
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | identìtēt | identiteti |
genitive | identitéta | identiteta |
dative | identitetu | identitetima |
accusative | identitet | identitete |
vocative | identitete | identiteti |
locative | identitetu | identitetima |
instrumental | identitetom | identitetima |
References
- “identitet”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025
Swedish
Noun
identitet c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | identitet | identitets |
definite | identiteten | identitetens | |
plural | indefinite | identiteter | identiteters |
definite | identiteterna | identiteternas |
Related terms
- ID
- identifiera
- identisk
- identitetshandling
- identitetskris
- identitetsstöld
Descendants
- → Finnish: identiteetti