idiocieć

Polish

Etymology

From idiota +‎ -eć.

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈdjɔ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: i‧dio‧cieć

Verb

idiocieć impf (perfective zidiocieć)

  1. (intransitive, colloquial) to become stupid, to go daffy, to grow stupid
    Synonyms: durnieć, głupieć, kretynieć, tępieć

Conjugation

Conjugation of idiocieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive idiocieć
present tense 1st idiocieję idiociejemy
2nd idiociejesz idiociejecie
3rd idiocieje idiocieją
impersonal idiocieje się
past tense 1st idiociałem,
-(e)m idiociał 		idiociałam,
-(e)m idiociała 		idiociałom,
-(e)m idiociało 		idiocieliśmy,
-(e)śmy idiocieli 		idiociałyśmy,
-(e)śmy idiociały
2nd idiociałeś,
-(e)ś idiociał 		idiociałaś,
-(e)ś idiociała 		idiociałoś,
-(e)ś idiociało 		idiocieliście,
-(e)ście idiocieli 		idiociałyście,
-(e)ście idiociały
3rd idiociał idiociała idiociało idiocieli idiociały
impersonal idiociano
future tense 1st będę idiociał,
będę idiocieć 		będę idiociała,
będę idiocieć 		będę idiociało,
będę idiocieć 		będziemy idiocieli,
będziemy idiocieć 		będziemy idiociały,
będziemy idiocieć
2nd będziesz idiociał,
będziesz idiocieć 		będziesz idiociała,
będziesz idiocieć 		będziesz idiociało,
będziesz idiocieć 		będziecie idiocieli,
będziecie idiocieć 		będziecie idiociały,
będziecie idiocieć
3rd będzie idiociał,
będzie idiocieć 		będzie idiociała,
będzie idiocieć 		będzie idiociało,
będzie idiocieć 		będą idiocieli,
będą idiocieć 		będą idiociały,
będą idiocieć
impersonal będzie idiocieć się
conditional 1st idiociałbym,
bym idiociał 		idiociałabym,
bym idiociała 		idiociałobym,
bym idiociało 		idiocielibyśmy,
byśmy idiocieli 		idiociałybyśmy,
byśmy idiociały
2nd idiociałbyś,
byś idiociał 		idiociałabyś,
byś idiociała 		idiociałobyś,
byś idiociało 		idiocielibyście,
byście idiocieli 		idiociałybyście,
byście idiociały
3rd idiociałby,
by idiociał 		idiociałaby,
by idiociała 		idiociałoby,
by idiociało 		idiocieliby,
by idiocieli 		idiociałyby,
by idiociały
impersonal idiociano by
imperative 1st niech idiocieję idiociejmy
2nd idiociej idiociejcie
3rd niech idiocieje niech idiocieją
active adjectival participle idiociejący idiociejąca idiociejące idiociejący idiociejące
contemporary adverbial participle idiociejąc
verbal noun idiocenie
adjective
adverb
  • idiotycznie
nouns

Further reading

  • idiocieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • idiocieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.