idolium
Latin
Noun
īdōlīum n (genitive īdōlīī); second declension
- alternative form of īdōlēum
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īdōlīum | īdōlīa |
| genitive | īdōlīī | īdōlīōrum |
| dative | īdōlīō | īdōlīīs |
| accusative | īdōlīum | īdōlīa |
| ablative | īdōlīō | īdōlīīs |
| vocative | īdōlīum | īdōlīa |
References
- “idolium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "idolium", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- idolium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.