idrett

Norwegian Bokmål

Etymology

From Danish idræt, from Old Danish idræt, from Old Norse íþrótt.

Noun

idrett m (definite singular idretten, indefinite plural idretter, definite plural idrettene)

  1. sport

Derived terms

References

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

  • idrott (non-standard since 2012)

Etymology

From Old Norse íþrótt.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiːdrɛt/

Noun

idrett m (definite singular idretten, indefinite plural idrettar, definite plural idrettane)

  1. sport (any athletic activity that uses physical skills)

Inflection

Historical inflection of idrett
singular plural
indefinite definite indefinite definite
1917 idrott m [idrett f] idrotten [idretta] idrottar [idretter] idrottane [idrettene]
1938 idrott m, f;
idrett m, f
idrotten; idrotta [idrotti];
idretten; idretta [idretti]
idrottar; idrotter;
idrettar; idretter
idrottane; idrottene;
idrettane; idrettene
1959 idrett [idrott] m idretten [idrotten] idrettar [idrottar] idrettane [idrottane]
2012 (current) idrett idretten idrettar idrettane
  • Forms in italics are currently considered non-standard.
  • Forms in [brackets] were official, but considered second-tier.

Derived terms

References

  • “idrett” in The Nynorsk Dictionary.
  • “idrett”, in Norsk Ordbok: ordbok over det norske folkemålet og det nynorske skriftmålet, Oslo: Samlaget, 1950-2016