ieiunans
Latin
Etymology
Present participle of iēiūnō.
Participle
ieiūnāns (genitive ieiūnantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ieiūnāns | ieiūnantēs | ieiūnantia | ||
| genitive | ieiūnantis | ieiūnantium | |||
| dative | ieiūnantī | ieiūnantibus | |||
| accusative | ieiūnantem | ieiūnāns | ieiūnantēs ieiūnantīs |
ieiūnantia | |
| ablative | ieiūnante ieiūnantī1 |
ieiūnantibus | |||
| vocative | ieiūnāns | ieiūnantēs | ieiūnantia | ||
1When used purely as an adjective.