ielden
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *alþin-. Akin to ieldan (“to delay”), eald (“old”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈi͜yl.den/, [ˈi͜yɫ.den]
Noun
ielden ? (West Saxon)
- a delay, a putting off, a deferring
Declension
(when neuter) Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ielden | ielden |
| accusative | ielden | ielden |
| genitive | ieldenes | ieldena |
| dative | ieldene | ieldenum |
(when feminine) Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ielden | ieldenna, ieldenne |
| accusative | ieldenne | ieldenna, ieldenne |
| genitive | ieldenne | ieldenna |
| dative | ieldenne | ieldennum |