ielden

Old English

Etymology

From Proto-Germanic *alþin-. Akin to ieldan (to delay), eald (old).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈi͜yl.den/, [ˈi͜yɫ.den]

Noun

ielden ? (West Saxon)

  1. a delay, a putting off, a deferring

Declension

(when neuter) Strong a-stem:

singular plural
nominative ielden ielden
accusative ielden ielden
genitive ieldenes ieldena
dative ieldene ieldenum

(when feminine) Strong ō-stem:

singular plural
nominative ielden ieldenna, ieldenne
accusative ieldenne ieldenna, ieldenne
genitive ieldenne ieldenna
dative ieldenne ieldennum