ifiht
Old English
Etymology
From or related to īfiġ + -iht.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈiː.fixt/, [ˈiː.viçt]
Adjective
īfiht
Declension
Declension of īfiht — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | īfiht | īfiht | īfiht |
| Accusative | īfihtne | īfihte | īfiht |
| Genitive | īfihtes | īfihtre | īfihtes |
| Dative | īfihtum | īfihtre | īfihtum |
| Instrumental | īfihte | īfihtre | īfihte |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | īfihte | īfihta, īfihte | īfiht |
| Accusative | īfihte | īfihta, īfihte | īfiht |
| Genitive | īfihtra | īfihtra | īfihtra |
| Dative | īfihtum | īfihtum | īfihtum |
| Instrumental | īfihtum | īfihtum | īfihtum |
Declension of īfiht — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | īfihta | īfihte | īfihte |
| Accusative | īfihtan | īfihtan | īfihte |
| Genitive | īfihtan | īfihtan | īfihtan |
| Dative | īfihtan | īfihtan | īfihtan |
| Instrumental | īfihtan | īfihtan | īfihtan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | īfihtan | īfihtan | īfihtan |
| Accusative | īfihtan | īfihtan | īfihtan |
| Genitive | īfihtra, īfihtena | īfihtra, īfihtena | īfihtra, īfihtena |
| Dative | īfihtum | īfihtum | īfihtum |
| Instrumental | īfihtum | īfihtum | īfihtum |
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “ifiht”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.