igazolt
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɡɒzolt]
- Hyphenation: iga‧zolt
- Rhymes: -olt
Verb
igazolt
- third-person singular indicative past indefinite of igazol
Participle
igazolt
- past participle of igazol
Adjective
igazolt (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | igazolt | igazoltak |
| accusative | igazoltat | igazoltakat |
| dative | igazoltnak | igazoltaknak |
| instrumental | igazolttal | igazoltakkal |
| causal-final | igazoltért | igazoltakért |
| translative | igazolttá | igazoltakká |
| terminative | igazoltig | igazoltakig |
| essive-formal | igazoltként | igazoltakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | igazoltban | igazoltakban |
| superessive | igazolton | igazoltakon |
| adessive | igazoltnál | igazoltaknál |
| illative | igazoltba | igazoltakba |
| sublative | igazoltra | igazoltakra |
| allative | igazolthoz | igazoltakhoz |
| elative | igazoltból | igazoltakból |
| delative | igazoltról | igazoltakról |
| ablative | igazolttól | igazoltaktól |
| non-attributive possessive – singular |
igazolté | igazoltaké |
| non-attributive possessive – plural |
igazoltéi | igazoltakéi |
Further reading
- igazolt in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.