igeidő
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɡɛjidøː]
- Hyphenation: ige‧idő
- Rhymes: -døː
Noun
igeidő (plural igeidők)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | igeidő | igeidők |
| accusative | igeidőt | igeidőket |
| dative | igeidőnek | igeidőknek |
| instrumental | igeidővel | igeidőkkel |
| causal-final | igeidőért | igeidőkért |
| translative | igeidővé | igeidőkké |
| terminative | igeidőig | igeidőkig |
| essive-formal | igeidőként | igeidőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | igeidőben | igeidőkben |
| superessive | igeidőn | igeidőkön |
| adessive | igeidőnél | igeidőknél |
| illative | igeidőbe | igeidőkbe |
| sublative | igeidőre | igeidőkre |
| allative | igeidőhöz | igeidőkhöz |
| elative | igeidőből | igeidőkből |
| delative | igeidőről | igeidőkről |
| ablative | igeidőtől | igeidőktől |
| non-attributive possessive – singular |
igeidőé | igeidőké |
| non-attributive possessive – plural |
igeidőéi | igeidőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | igeidőm | igeidőim |
| 2nd person sing. | igeidőd | igeidőid |
| 3rd person sing. | igeidője, igeideje | igeidői |
| 1st person plural | igeidőnk | igeidőink |
| 2nd person plural | igeidőtök | igeidőitek |
| 3rd person plural | igeidőjük, igeidejük | igeidőik |
Further reading
- igeidő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.