igenkänning
Swedish
Etymology
känna igen or igenkänna + -ing
Noun
igenkänning c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | igenkänning | igenkännings |
| definite | igenkänningen | igenkänningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
känna igen or igenkänna + -ing
igenkänning c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | igenkänning | igenkännings |
| definite | igenkänningen | igenkänningens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |