ignescens
Latin
Etymology
Present participle of ignēscō
Participle
ignēscēns (genitive ignēscentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | ignēscēns | ignēscentēs | ignēscentia | ||
| genitive | ignēscentis | ignēscentium | |||
| dative | ignēscentī | ignēscentibus | |||
| accusative | ignēscentem | ignēscēns | ignēscentēs ignēscentīs |
ignēscentia | |
| ablative | ignēscente ignēscentī1 |
ignēscentibus | |||
| vocative | ignēscēns | ignēscentēs | ignēscentia | ||
1When used purely as an adjective.