ignominiosus

Latin

Etymology

From ignōminia +‎ -ōsus.

Pronunciation

Adjective

ignōminiōsus (feminine ignōminiōsa, neuter ignōminiōsum); first/second-declension adjective

  1. disgraced
  2. disgraceful, shameful, ignominious

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ignōminiōsus ignōminiōsa ignōminiōsum ignōminiōsī ignōminiōsae ignōminiōsa
genitive ignōminiōsī ignōminiōsae ignōminiōsī ignōminiōsōrum ignōminiōsārum ignōminiōsōrum
dative ignōminiōsō ignōminiōsae ignōminiōsō ignōminiōsīs
accusative ignōminiōsum ignōminiōsam ignōminiōsum ignōminiōsōs ignōminiōsās ignōminiōsa
ablative ignōminiōsō ignōminiōsā ignōminiōsō ignōminiōsīs
vocative ignōminiōse ignōminiōsa ignōminiōsum ignōminiōsī ignōminiōsae ignōminiōsa

Descendants

  • Catalan: ignominiós
  • French: ignominieux
  • Friulian: ignominiôs
  • Galician: ignominioso
  • Italian: ignominioso
  • Portuguese: ignominioso
  • Spanish: ignominioso

References

  • ignominiosus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • ignominiosus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • ignominiosus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.