ignoratio
Latin
Etymology
Noun
ignōrātiō f (genitive ignōrātiōnis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ignōrātiō | ignōrātiōnēs |
| genitive | ignōrātiōnis | ignōrātiōnum |
| dative | ignōrātiōnī | ignōrātiōnibus |
| accusative | ignōrātiōnem | ignōrātiōnēs |
| ablative | ignōrātiōne | ignōrātiōnibus |
| vocative | ignōrātiō | ignōrātiōnēs |
References
- “ignoratio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “ignoratio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- ignoratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- ignoratio in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016