ignoratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of ignōrō (not know).

Participle

ignōrātus (feminine ignōrāta, neuter ignōrātum); first/second-declension participle

  1. unknown, unacquainted, having been unknown.
  2. ignored, having been ignored.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ignōrātus ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta
genitive ignōrātī ignōrātae ignōrātī ignōrātōrum ignōrātārum ignōrātōrum
dative ignōrātō ignōrātae ignōrātō ignōrātīs
accusative ignōrātum ignōrātam ignōrātum ignōrātōs ignōrātās ignōrāta
ablative ignōrātō ignōrātā ignōrātō ignōrātīs
vocative ignōrāte ignōrāta ignōrātum ignōrātī ignōrātae ignōrāta

References

  • ignoratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers