igyekezete
Hungarian
Etymology
igyekezet + -e (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈiɟɛkɛzɛtɛ]
- Hyphenation: igye‧ke‧ze‧te
Noun
igyekezete
- third-person singular single-possession possessive of igyekezet
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | igyekezete | — |
| accusative | igyekezetét | — |
| dative | igyekezetének | — |
| instrumental | igyekezetével | — |
| causal-final | igyekezetéért | — |
| translative | igyekezetévé | — |
| terminative | igyekezetéig | — |
| essive-formal | igyekezeteként | — |
| essive-modal | igyekezetéül | — |
| inessive | igyekezetében | — |
| superessive | igyekezetén | — |
| adessive | igyekezeténél | — |
| illative | igyekezetébe | — |
| sublative | igyekezetére | — |
| allative | igyekezetéhez | — |
| elative | igyekezetéből | — |
| delative | igyekezetéről | — |
| ablative | igyekezetétől | — |
| non-attributive possessive – singular |
igyekezetéé | — |
| non-attributive possessive – plural |
igyekezetééi | — |