third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
ihmeparantamisensa
|
ihmeparantamisensa
|
accusative
|
nom.
|
ihmeparantamisensa
|
ihmeparantamisensa
|
gen.
|
ihmeparantamisensa
|
genitive
|
ihmeparantamisensa
|
ihmeparantamistensa ihmeparantamisiensa
|
partitive
|
ihmeparantamistaan ihmeparantamistansa
|
ihmeparantamisiaan ihmeparantamisiansa
|
inessive
|
ihmeparantamisessaan ihmeparantamisessansa
|
ihmeparantamisissaan ihmeparantamisissansa
|
elative
|
ihmeparantamisestaan ihmeparantamisestansa
|
ihmeparantamisistaan ihmeparantamisistansa
|
illative
|
ihmeparantamiseensa
|
ihmeparantamisiinsa
|
adessive
|
ihmeparantamisellaan ihmeparantamisellansa
|
ihmeparantamisillaan ihmeparantamisillansa
|
ablative
|
ihmeparantamiseltaan ihmeparantamiseltansa
|
ihmeparantamisiltaan ihmeparantamisiltansa
|
allative
|
ihmeparantamiselleen ihmeparantamisellensa
|
ihmeparantamisilleen ihmeparantamisillensa
|
essive
|
ihmeparantamisenaan ihmeparantamisenansa
|
ihmeparantamisinaan ihmeparantamisinansa
|
translative
|
ihmeparantamisekseen ihmeparantamiseksensa
|
ihmeparantamisikseen ihmeparantamisiksensa
|
abessive
|
ihmeparantamisettaan ihmeparantamisettansa
|
ihmeparantamisittaan ihmeparantamisittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
— |
ihmeparantamisineen ihmeparantamisinensa
|