ijzelen

Dutch

Etymology

From ijzel +‎ -en.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɛi̯.zə.lə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ij‧ze‧len

Verb

ijzelen

  1. (impersonal) to have black ice form

Conjugation

Conjugation of ijzelen (weak)
infinitive ijzelen
past singular ijzelde
past participle geijzeld
infinitive ijzelen
gerund ijzelen n
present tense past tense
1st person singular ijzel ijzelde
2nd person sing. (jij) ijzelt, ijzel2 ijzelde
2nd person sing. (u) ijzelt ijzelde
2nd person sing. (gij) ijzelt ijzelde
3rd person singular ijzelt ijzelde
plural ijzelen ijzelden
subjunctive sing.1 ijzele ijzelde
subjunctive plur.1 ijzelen ijzelden
imperative sing. ijzel
imperative plur.1 ijzelt
participles ijzelend geijzeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.