ilçe
Turkish
Etymology
From il.
Noun
ilçe (definite accusative ilçeyi, plural ilçeler)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ilçe | ilçeler |
| definite accusative | ilçeyi | ilçeleri |
| dative | ilçeye | ilçelere |
| locative | ilçede | ilçelerde |
| ablative | ilçeden | ilçelerden |
| genitive | ilçenin | ilçelerin |
References
- “ilçe”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu