illékony
Hungarian
Etymology
From the old Hungarian illik (“to disappear, run away”) + -ékony (adjective-forming suffix denoting ability or tendency).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈilːeːkoɲ]
- Hyphenation: il‧lé‧kony
- Rhymes: -oɲ
Adjective
illékony (comparative illékonyabb, superlative legillékonyabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | illékony | illékonyak |
| accusative | illékonyat | illékonyakat |
| dative | illékonynak | illékonyaknak |
| instrumental | illékonnyal | illékonyakkal |
| causal-final | illékonyért | illékonyakért |
| translative | illékonnyá | illékonyakká |
| terminative | illékonyig | illékonyakig |
| essive-formal | illékonyként | illékonyakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | illékonyban | illékonyakban |
| superessive | illékonyon | illékonyakon |
| adessive | illékonynál | illékonyaknál |
| illative | illékonyba | illékonyakba |
| sublative | illékonyra | illékonyakra |
| allative | illékonyhoz | illékonyakhoz |
| elative | illékonyból | illékonyakból |
| delative | illékonyról | illékonyakról |
| ablative | illékonytól | illékonyaktól |
| non-attributive possessive – singular |
illékonyé | illékonyaké |
| non-attributive possessive – plural |
illékonyéi | illékonyakéi |
Derived terms
- illékonyan
- illékonyság
Further reading
- illékony in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.