illaqueatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of illaqueō.
Participle
illaqueātus (feminine illaqueāta, neuter illaqueātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | illaqueātus | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |
| genitive | illaqueātī | illaqueātae | illaqueātī | illaqueātōrum | illaqueātārum | illaqueātōrum | |
| dative | illaqueātō | illaqueātae | illaqueātō | illaqueātīs | |||
| accusative | illaqueātum | illaqueātam | illaqueātum | illaqueātōs | illaqueātās | illaqueāta | |
| ablative | illaqueātō | illaqueātā | illaqueātō | illaqueātīs | |||
| vocative | illaqueāte | illaqueāta | illaqueātum | illaqueātī | illaqueātae | illaqueāta | |