illatos
Hungarian
Etymology
illat + -os (adjective-forming suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈilːɒtoʃ]
- Hyphenation: il‧la‧tos
- Rhymes: -oʃ
Adjective
illatos (comparative illatosabb, superlative legillatosabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | illatos | illatosak |
| accusative | illatosat illatost |
illatosakat |
| dative | illatosnak | illatosaknak |
| instrumental | illatossal | illatosakkal |
| causal-final | illatosért | illatosakért |
| translative | illatossá | illatosakká |
| terminative | illatosig | illatosakig |
| essive-formal | illatosként | illatosakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | illatosban | illatosakban |
| superessive | illatoson | illatosakon |
| adessive | illatosnál | illatosaknál |
| illative | illatosba | illatosakba |
| sublative | illatosra | illatosakra |
| allative | illatoshoz | illatosakhoz |
| elative | illatosból | illatosakból |
| delative | illatosról | illatosakról |
| ablative | illatostól | illatosaktól |
| non-attributive possessive – singular |
illatosé | illatosaké |
| non-attributive possessive – plural |
illatoséi | illatosakéi |
Derived terms
- illatosan
Further reading
- illatos in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
Latin
Participle
illātōs
- accusative masculine plural of illātus