illegitimitet
Swedish
Etymology
illegitim + -itet. Compare French illégitimité.
Noun
illegitimitet c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | illegitimitet | illegitimitets |
| definite | illegitimiteten | illegitimitetens | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |