illitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of illinō.

Participle

illitus (feminine illita, neuter illitum); first/second-declension participle

  1. anointed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative illitus illita illitum illitī illitae illita
genitive illitī illitae illitī illitōrum illitārum illitōrum
dative illitō illitae illitō illitīs
accusative illitum illitam illitum illitōs illitās illita
ablative illitō illitā illitō illitīs
vocative illite illita illitum illitī illitae illita

References

  • illitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • illitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.