illotus
Latin
Alternative forms
- inlōtus
- illautus
- illūtus
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪlˈloː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ilˈlɔː.t̪us]
Adjective
illōtus (feminine illōta, neuter illōtum, comparative illōtior, superlative illōtissimus); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | illōtus | illōta | illōtum | illōtī | illōtae | illōta | |
| genitive | illōtī | illōtae | illōtī | illōtōrum | illōtārum | illōtōrum | |
| dative | illōtō | illōtae | illōtō | illōtīs | |||
| accusative | illōtum | illōtam | illōtum | illōtōs | illōtās | illōta | |
| ablative | illōtō | illōtā | illōtō | illōtīs | |||
| vocative | illōte | illōta | illōtum | illōtī | illōtae | illōta | |
References
- “illotus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “illotus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "illotus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- illotus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.