illuminandus
Latin
Etymology
Future passive participle of illūminō.
Participle
illūminandus (feminine illūminanda, neuter illūminandum); first/second-declension participle
- which is to be illuminated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | illūminandus | illūminanda | illūminandum | illūminandī | illūminandae | illūminanda | |
| genitive | illūminandī | illūminandae | illūminandī | illūminandōrum | illūminandārum | illūminandōrum | |
| dative | illūminandō | illūminandae | illūminandō | illūminandīs | |||
| accusative | illūminandum | illūminandam | illūminandum | illūminandōs | illūminandās | illūminanda | |
| ablative | illūminandō | illūminandā | illūminandō | illūminandīs | |||
| vocative | illūminande | illūminanda | illūminandum | illūminandī | illūminandae | illūminanda | |