illuminans
Latin
Etymology
Present active participle of illūminō (“illuminate”)
Participle
illūmināns (genitive illūminantis); third-declension one-termination participle
- illuminating, brightening
- adorning
- making conspicuous
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | illūmināns | illūminantēs | illūminantia | ||
| genitive | illūminantis | illūminantium | |||
| dative | illūminantī | illūminantibus | |||
| accusative | illūminantem | illūmināns | illūminantēs illūminantīs |
illūminantia | |
| ablative | illūminante illūminantī1 |
illūminantibus | |||
| vocative | illūmināns | illūminantēs | illūminantia | ||
1When used purely as an adjective.