ilmenit
See also: Ilmenit
Romanian
Etymology
Borrowed from French ilménite.
Noun
ilmenit n (plural ilmenite)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | ilmenit | ilmenitul | ilmenite | ilmenitele | |
| genitive-dative | ilmenit | ilmenitului | ilmenite | ilmenitelor | |
| vocative | ilmenitule | ilmenitelor | |||
Serbo-Croatian
Noun
ilmenit m inan (Cyrillic spelling илменит)