Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish التماس (iltimās, “a trying to touch with the hand, a feeling with the hand, a request, solicitation”),[1] from Arabic اِلْتِمَاس (iltimās), verbal noun of اِلْتَمَسَ (iltamasa, “to beseech, to request, to implore, to solicit”).[2]
Pronunciation
- IPA(key): /il.tiˈmas/, (definite accusative) /il.tiˈmaːsɯ/
- Hyphenation: il‧ti‧mas
Noun
iltimas (definite accusative iltiması, plural iltimaslar)
- (obsolete) The act of holding, holding on to.
- (figuratively) The act of supporting someone or granting someone priority or privilege disregarding laws.
- Synonyms: kayırma, torpil (colloquial)
Declension
Declension of iltimas
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
iltimas
|
iltimaslar
|
| definite accusative
|
iltiması
|
iltimasları
|
| dative
|
iltimasa
|
iltimaslara
|
| locative
|
iltimasta
|
iltimaslarda
|
| ablative
|
iltimastan
|
iltimaslardan
|
| genitive
|
iltimasın
|
iltimasların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasım
|
iltimaslarım
|
| 2nd singular
|
iltimasın
|
iltimasların
|
| 3rd singular
|
iltiması
|
iltimasları
|
| 1st plural
|
iltimasımız
|
iltimaslarımız
|
| 2nd plural
|
iltimasınız
|
iltimaslarınız
|
| 3rd plural
|
iltimasları
|
iltimasları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasımı
|
iltimaslarımı
|
| 2nd singular
|
iltimasını
|
iltimaslarını
|
| 3rd singular
|
iltimasını
|
iltimaslarını
|
| 1st plural
|
iltimasımızı
|
iltimaslarımızı
|
| 2nd plural
|
iltimasınızı
|
iltimaslarınızı
|
| 3rd plural
|
iltimaslarını
|
iltimaslarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasıma
|
iltimaslarıma
|
| 2nd singular
|
iltimasına
|
iltimaslarına
|
| 3rd singular
|
iltimasına
|
iltimaslarına
|
| 1st plural
|
iltimasımıza
|
iltimaslarımıza
|
| 2nd plural
|
iltimasınıza
|
iltimaslarınıza
|
| 3rd plural
|
iltimaslarına
|
iltimaslarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasımda
|
iltimaslarımda
|
| 2nd singular
|
iltimasında
|
iltimaslarında
|
| 3rd singular
|
iltimasında
|
iltimaslarında
|
| 1st plural
|
iltimasımızda
|
iltimaslarımızda
|
| 2nd plural
|
iltimasınızda
|
iltimaslarınızda
|
| 3rd plural
|
iltimaslarında
|
iltimaslarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasımdan
|
iltimaslarımdan
|
| 2nd singular
|
iltimasından
|
iltimaslarından
|
| 3rd singular
|
iltimasından
|
iltimaslarından
|
| 1st plural
|
iltimasımızdan
|
iltimaslarımızdan
|
| 2nd plural
|
iltimasınızdan
|
iltimaslarınızdan
|
| 3rd plural
|
iltimaslarından
|
iltimaslarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
iltimasımın
|
iltimaslarımın
|
| 2nd singular
|
iltimasının
|
iltimaslarının
|
| 3rd singular
|
iltimasının
|
iltimaslarının
|
| 1st plural
|
iltimasımızın
|
iltimaslarımızın
|
| 2nd plural
|
iltimasınızın
|
iltimaslarınızın
|
| 3rd plural
|
iltimaslarının
|
iltimaslarının
|
|
Derived terms
- iltimas etmek
- iltiması olmak
- iltimaslı
References
Further reading