iluzionist
Romanian
Etymology
Borrowed from French illusionniste.
Noun
iluzionist m (plural iluzioniști)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | iluzionist | iluzionistul | iluzioniști | iluzioniștii | |
| genitive-dative | iluzionist | iluzionistului | iluzioniști | iluzioniștilor | |
| vocative | iluzionistule | iluzioniștilor | |||
Serbo-Croatian
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /iluziǒnist/
- Hyphenation: i‧lu‧zi‧o‧nist
Noun
iluziònist m anim (Cyrillic spelling илузио̀нист)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iluzionist | iluzionisti |
| genitive | iluzionista | iluzionista |
| dative | iluzionistu | iluzionistima |
| accusative | iluzionista | iluzioniste |
| vocative | iluzioniste | iluzionisti |
| locative | iluzionistu | iluzionistima |
| instrumental | iluzionistom | iluzionistima |