imaginabundus
Latin
Etymology
imāginor (“imagine, conceive”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.maː.ɡɪ.naːˈbʊn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.ma.d͡ʒi.naˈbun̪.d̪us]
Adjective
imāginābundus (feminine imāginābunda, neuter imāginābundum); first/second-declension adjective
- (post-classical) representing, picturing to oneself
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | imāginābundus | imāginābunda | imāginābundum | imāginābundī | imāginābundae | imāginābunda | |
| genitive | imāginābundī | imāginābundae | imāginābundī | imāginābundōrum | imāginābundārum | imāginābundōrum | |
| dative | imāginābundō | imāginābundae | imāginābundō | imāginābundīs | |||
| accusative | imāginābundum | imāginābundam | imāginābundum | imāginābundōs | imāginābundās | imāginābunda | |
| ablative | imāginābundō | imāginābundā | imāginābundō | imāginābundīs | |||
| vocative | imāginābunde | imāginābunda | imāginābundum | imāginābundī | imāginābundae | imāginābunda | |
References
- “imaginabundus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- imaginabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.