imbecyl

Polish

Etymology

Borrowed from German imbezil, from French imbécile, from Latin imbecillus.

Pronunciation

  • IPA(key): /imˈbɛ.t͡sɘl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡sɘl
  • Syllabification: im‧be‧cyl

Noun

imbecyl m pers (diminutive imbecylek)

  1. (derogatory) imbecile (fool, idiot)
    Synonyms: see Thesaurus:głupiec
  2. (obsolete, pathology) imbecile (person with limited mental capacity)

Declension

Derived terms

adjectives
  • imbecylny
  • imbecylowaty
adverb
  • imbecylnie
noun
  • imbecylizm

Further reading

  • imbecyl in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • imbecyl in Polish dictionaries at PWN