imita

See also: imitá, imità, and imită

Asturian

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmita/ [iˈmi.t̪a]
  • Rhymes: -ita
  • Syllabification: i‧mi‧ta

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Basque

Pronunciation

  • IPA(key): /imita/ [i.mi.t̪a]
  • Rhymes: -ita, -a
  • Hyphenation: i‧mi‧ta

Verb

imita

  1. Short form of imitatu (to imitate).

Catalan

Pronunciation

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Esperanto

Etymology

From Latin imitārī. Cognate with English imitate.

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmita/
  • Rhymes: -ita
  • Hyphenation: i‧mi‧ta

Adjective

imita (accusative singular imitan, plural imitaj, accusative plural imitajn)

  1. mock
    Synonyms: falsa, ŝajniga

French

Pronunciation

  • IPA(key): /i.mi.ta/
  • Audio:(file)

Verb

imita

  1. third-person singular past historic of imiter

Anagrams

Galician

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmita/ [iˈmi.t̪ɐ]
  • Rhymes: -ita
  • Hyphenation: i‧mi‧ta

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Interlingua

Pronunciation

Verb

imita

  1. present of imitar
  2. imperative of imitar

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈi.mi.ta/
  • Rhymes: -imita
  • Hyphenation: ì‧mi‧ta

Verb

imita

  1. inflection of imitare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Latin

Pronunciation

Verb

imitā

  1. second-person singular present active imperative of imitō

Maltese

Etymology

Borrowed from Italian imitare.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈiː.mɪ.ta/

Verb

imita (imperfect jimita, past participle imitat, verbal noun imitar)

  1. to imitate, to copy, to mimic

Conjugation

Conjugation of imita (i-type unadapted loan)
positive forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m imitajt imitajt imita imitajna imitajtu imitaw
f imitat
imperfect m nimita timita jimita nimitaw timitaw jimitaw
f timita
imperative imita imitaw
negative forms
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
perfect m imitajtx imitajtx imita imitajniex imitajtux imitawx
f imitatx
imperfect m nimitax timitax jimitax nimitawx timitawx jimitawx
f timitax
imperative timitax timitawx
  • imitabbli
  • imitattiv
  • imitatur
  • imitazzjoni
  • inimitabbilità
  • inimitabbli

Occitan

Pronunciation

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Portuguese

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmi.tɐ/

  • Rhymes: (most dialects) -itɐ, (Southern Brazil) -ita
  • Hyphenation: i‧mi‧ta

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from French imiter, from Latin imitari.

Pronunciation

  • IPA(key): /i.miˈta/
  • Rhymes: -a
  • Hyphenation: i‧mi‧ta

Verb

a imita (third-person singular present imită, past participle imitat, third-person subjunctive imite) 1st conjugation

  1. to imitate

Conjugation

Further reading

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /iˈmita/ [iˈmi.t̪a]
  • Rhymes: -ita
  • Syllabification: i‧mi‧ta

Verb

imita

  1. inflection of imitar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative