immemoratus

Latin

Etymology

in- (un-) +‎ memorātus (having been recounted)

Pronunciation

Adjective

immemorātus (feminine immemorāta, neuter immemorātum); first/second-declension adjective

  1. unmentioned, untold

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative immemorātus immemorāta immemorātum immemorātī immemorātae immemorāta
genitive immemorātī immemorātae immemorātī immemorātōrum immemorātārum immemorātōrum
dative immemorātō immemorātae immemorātō immemorātīs
accusative immemorātum immemorātam immemorātum immemorātōs immemorātās immemorāta
ablative immemorātō immemorātā immemorātō immemorātīs
vocative immemorāte immemorāta immemorātum immemorātī immemorātae immemorāta

References

  • immemoratus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • immemoratus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers