immoderatus
Latin
Alternative forms
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.mɔ.dɛˈraː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.mo.d̪eˈraː.t̪us]
Adjective
immoderātus (feminine immoderāta, neuter immoderātum, comparative immoderātior); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | immoderātus | immoderāta | immoderātum | immoderātī | immoderātae | immoderāta | |
| genitive | immoderātī | immoderātae | immoderātī | immoderātōrum | immoderātārum | immoderātōrum | |
| dative | immoderātō | immoderātae | immoderātō | immoderātīs | |||
| accusative | immoderātum | immoderātam | immoderātum | immoderātōs | immoderātās | immoderāta | |
| ablative | immoderātō | immoderātā | immoderātō | immoderātīs | |||
| vocative | immoderāte | immoderāta | immoderātum | immoderātī | immoderātae | immoderāta | |
References
- “immoderatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “immoderatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- immoderatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- despotic, tyrannous rule: potestas immoderata, infinita
- despotic, tyrannous rule: potestas immoderata, infinita