immolaticius

Latin

Etymology

From immolātus (perfect passive participle of immolō) +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

immolātīcius (feminine immolātīcia, neuter immolātīcium); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin) sacrificial, meant to be sacrificed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative immolātīcius immolātīcia immolātīcium immolātīciī immolātīciae immolātīcia
genitive immolātīciī immolātīciae immolātīciī immolātīciōrum immolātīciārum immolātīciōrum
dative immolātīciō immolātīciae immolātīciō immolātīciīs
accusative immolātīcium immolātīciam immolātīcium immolātīciōs immolātīciās immolātīcia
ablative immolātīciō immolātīciā immolātīciō immolātīciīs
vocative immolātīcie immolātīcia immolātīcium immolātīciī immolātīciae immolātīcia

References