immolaticius
Latin
Etymology
From immolātus (perfect passive participle of immolō) + -īcius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.mɔ.ɫaːˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.mo.laˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
immolātīcius (feminine immolātīcia, neuter immolātīcium); first/second-declension adjective
- (Late Latin) sacrificial, meant to be sacrificed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | immolātīcius | immolātīcia | immolātīcium | immolātīciī | immolātīciae | immolātīcia | |
| genitive | immolātīciī | immolātīciae | immolātīciī | immolātīciōrum | immolātīciārum | immolātīciōrum | |
| dative | immolātīciō | immolātīciae | immolātīciō | immolātīciīs | |||
| accusative | immolātīcium | immolātīciam | immolātīcium | immolātīciōs | immolātīciās | immolātīcia | |
| ablative | immolātīciō | immolātīciā | immolātīciō | immolātīciīs | |||
| vocative | immolātīcie | immolātīcia | immolātīcium | immolātīciī | immolātīciae | immolātīcia | |
Related terms
References
- “immolaticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- immolaticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.