imperitandus

Latin

Etymology

Future passive participle of imperitō

Participle

imperitandus (feminine imperitanda, neuter imperitandum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative imperitandus imperitanda imperitandum imperitandī imperitandae imperitanda
genitive imperitandī imperitandae imperitandī imperitandōrum imperitandārum imperitandōrum
dative imperitandō imperitandae imperitandō imperitandīs
accusative imperitandum imperitandam imperitandum imperitandōs imperitandās imperitanda
ablative imperitandō imperitandā imperitandō imperitandīs
vocative imperitande imperitanda imperitandum imperitandī imperitandae imperitanda