impermixturus

Latin

Etymology

Future active participle of impermisceō.

Participle

impermixtūrus (feminine impermixtūra, neuter impermixtūrum); first/second-declension participle

  1. about to admix

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative impermixtūrus impermixtūra impermixtūrum impermixtūrī impermixtūrae impermixtūra
genitive impermixtūrī impermixtūrae impermixtūrī impermixtūrōrum impermixtūrārum impermixtūrōrum
dative impermixtūrō impermixtūrae impermixtūrō impermixtūrīs
accusative impermixtūrum impermixtūram impermixtūrum impermixtūrōs impermixtūrās impermixtūra
ablative impermixtūrō impermixtūrā impermixtūrō impermixtūrīs
vocative impermixtūre impermixtūra impermixtūrum impermixtūrī impermixtūrae impermixtūra